VESEVESENİN TEDAVİSİ


- İbnu Abbas (r.a)anlatıyor: "Resûlullah (aleyhissalâtu

vesselâm) buyurdular ki: "Şeytan insanoğlunun kalbinin üzerinde tünemiş

vaziyette bekler. Allah'ı zikredince siner, çekilir, gaflet etse vesvese

verir."(Buhari)

-Ebu Davudun, İbni Abbas’dan rivayet ettiği bir

hadiste:

"Eğer içinde herhangi bir vesvese bulursan şöyle

de: "O (Allah), hem evveldir, hem ahirdir, hem zâhirdir, hem bâtındır. O

herşeyi bilendir"

“O her şeyden öncedir; kendisinden sonraya hiçbir

şeyin kalmayacağı sondur; varlığı aşikârdır; gerçek mahiyeti insan için

gizlidir. O her şeyi bilir.” (Hadid 3)

Başka bir ayet ise;

Mümin suresinin uyumadan önce okunur ve uyuyuncaya

kadar rasulullaha çokça salavat getirilir.

- Müslim’in(r.a),İmam Ahmed’in(r.a)müsnedinde ve İbni

mace’nin yer verdiği hadisi şerifte; ebu hureyre den(r.a)şöyle rivayet ederler;

- Ebu Hüreyre ((r.a) anlatıyor: "Resulullah

(aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki: "Âdemoğlu secde âyeti okur ve

secde ederse şeytan ağlayarak ayrılır ve:

"Yazık bana, insanoğlu secdeyle emredildi ve

secde etti, mukabilinde ona cennet var. Ben de secdeyle emrolundum ama ben

itiraz ettim, benim için de ateş var '' der. ''(Müslim)

Hasta kişi secde suresini okur. Secde ayetleri geldiği

zaman secde eder. Her gün aynı vakitte bunu tekrar eder. Allahın izni ile

böylelikle şeytan kendisinden uzaklaşacak ve rahatlayacaktır.

أَعُوذُ بِكَلِماَتِ

اللهِ التَّامَّاتِ الَّتيِ لاَيُجَاوِزُهُنَّ بَرٌّ وَلاَ فاَجِرٌ مِنْ شَرِّ

مَاخَلَقَ، وَبَرَأَ

وَذَرَأَ، وَمِنْ شَرِّ مَا يَنْزِلُ مِنَ السَّمَاءِ، وَمِنْ شَرِّ مَايَعْرجُ

فِيهَا، وَمِنْ شَرِّ مَا ذَرَأَ فيِ اْلأَرْضِ، وَمِنْ شَرِّ ماَ يَخْرُجُ

مِنْهاَ، وَمِنْ شَرِّ فِتَنِ اللَّيْـلِ وَالنَّهاَرِ، وَمِنْ شَرِّ كُلِّ

طاَرِقٍ إِلاَّ طاَرِقاً يَطْرُقُ بِخَيْرٍ ياَرَحْمَنُ “

“Yaratıklarının

şerrinden, yoktan var edip icad ettiklerinin şerrinden, gökten inip göğe

yükselen (her) şeyin şerrinden, yeryüzünde çoğaltıp yaydığı ve yeryüzünden

çıkan (her) şeyin şerrinden, gece ve gündüzün şerrinden, (kapımızı) hayırla

çalanın dışında kalan herkesin şerrinden, iyi veya kötünün aşamayacağı Allah'ın

noksansız kelimelerine sığınırım, ya Rahmân!” (İmam Ahmed sahih bir isnadla,

İbni Sünni, Abdül kadir El Arnauti sahih demiştir, Tahavi, Mecmu Zevaid)